Startnotitie Beemster
startnotitie beemster
PlaatsBeemster |
Jaar2009 – 2010 |
OpdrachtgeverGemeente Beemster |
startnotitie beemster
Plaats Beemster
Jaar 2009 – 2010
Opdrachtgever Gemeente Beemster
opdracht
De Beemster staat op de wereld-erfgoedlijst van de Unesco. De gemeente neemt die kernwaarde serieus en wil haar ruimtelijk beleid er op afstemmen. Opdracht: de bijzondere kwaliteiten van het gebied verwerken in een breed gedragen en herkenbare nota ruimtelijke kwaliteit.
kopergravure als basis
Welstand werkt vanoudsher vanuit het bouwbesluit en is dus meestal vooral gericht op architectuur. Maar voor de Beemster wilden wij het landschap van de kopergravurekaart uit 1644 als uitgangspunt nemen. Het slotenpatroon, de verdeling van de erven over de polder en zelfs de indeling van de erven zelf zijn uit de kaart te herleiden.
het erf als kernwaarde
Vanuit de kwaliteit van het landschap is het een logische stap om de welstandsregimes van buiten naar binnen op te bouwen. De randen van de dorpen krijgen een zwaarder welstandsregime dan de binnengebieden. Ten slotte zijn die het meest zichtbaar. En veel aandacht gaat uit naar het buitengebied. Daarbij zijn de inrichting van de erven met toegangspoorten, bomenlanen zichtassen en kavelsloten net zo, of misschien wel belangrijker dan de architectonische uitwerking van de bouwvolumes.
omgevingsnota
Binnenkort worden de nieuwe Wro en WABO van kracht. Daardoor zullen procedures voor diverse ruimtelijke ingrepen ruimtelijke ingrepen onder één sneller gaan. Voorgesteld is om alle kwaliteitstoets te laten vallen. Met een nieuwe omgevingsnota zouden kapvergunningen, aanlegvergunningen en bouwvergunningen beoordeeld kunnen worden.
Opgesteld ism: Ingrid Langenhoff Mooi-Noord-Holland, José van Campen
Testimonial
“Marlies formuleert wat wij hier dagelijks roepen.
De Beemster staat sinds 1999 op de werelderfgoedlijst als zeventiende-eeuwse droogmakerij. Voor ons als gemeente houdt dat in: regels maken om de cultuurhistorische waarde te behouden, maar ook zorgen dat mensen en boerenbedrijven zich kunnen ontwikkelen. Tachtig procent hier is immers agrarisch grondgebied en een van de meest vruchtbare stukken van Nederland.
Marlies kwam in beeld toen we op zoek gingen naar de juiste inhoud van een nieuw bestemmingsplan en een team vormden waarin zij zitting had. Ze was drijvende kracht achter de startnotitie, die de eerste stap in dat proces was. Met die notitie kon ik triomfantelijk in de raad staan zwaaien: zover zijn we nu al, er moet alleen nog wat geld bij. Nou, dat kreeg ik meteen. Met het vertrouwen en het draagvlak.
Hier op het gemeentehuis hangt de Kopergravure uit 1644, die aangeeft hoe het landschap er toen kort na de droogmaking uit zag. Je ziet daar de geometrische verkaveling, het gebruik van de gulden snede als richtsnoer voor de indeling. Het ziet er nu nog steeds zo uit. Het is Marlies geweest die concreet formuleerde: ‘We gaan terug naar de basis, naar dit 17e-eeuwse ontwerp.’ We gaan niet uit van het gebouw, maar van het landschap dat er al vierhonderd jaar ligt. Precies dàt was de basis voor de werelderfgoed-erkenning en daarmee pakt ze precies beet wat ons drijft. Zij formuleert wat wij hier dagelijks roepen.”
– Han Hefting, wethouder gemeente Beemster –