Buitenruimte Binnenstad Amersfoort
buitenruimte binnenstad
PlaatsAmersfoort |
Jaar1990 1996 |
OpdrachtgeverGemeente Amersfoort, Willem van der Laan |
buitenruimte binnenstad
Plaats Amersfoort
Jaar 1990-1996
Opdrachtgever Gemeente Amersfoort, Willem van der Laan
opdracht
Vervaardig, ondersteun, verbeeld in samenwerking met de gemeentelijke landschapsarchitect een integrale visie op het ontwerp en het beheer van de openbare ruimte van de Amersfoortse binnenstad voor de langere termijn.
concept
De binnenstad van Amersfoort heeft een karakteristieke concentrische structuur bestaande uit drie ringen: de Plantsoenring, de Singelring en de Muurhuizenring. Deze ringen worden
doorkruist door het Assenkruis van het kernwinkellint en het grachtenlint. De leesbaarheid van deze structuur geeft samenhang en oriëntatie aan het stelsel van straten en stegen. De structuur van ringen en kruis mag zich qua inrichting onderscheiden van het overige samenhangende weefsel van straten en stegen.
oud en nieuw
Om de historische sfeer te versterken, is gebakken materiaal gekozen. Het onderscheid tussen de middeleeuwse kern en de schil van de stad, met relatief veel 20ste eeuwse bebouwing, maakt nuances in inrichting mogelijk. Zo worden in de historische kern uitsluitend oude klinkers gebruikt, gecombineerd met een terughoudende toepassing van straatmeubilair. In de schil van de binnenstad met het nieuwe stadhuis en de nieuwe winkelinvullingen worden nieuwe klinkers toegepast. Deze kunnen, zodra ze oud zijn geworden, weer worden gebruikt in de kern.
na dertig jaar
Door het relatief kleine oppervlak was het mogelijk over alle profielen gedetailleerde uitspraken te doen ten aanzien van opbouw en materiaal maar ook over kunstobjecten, groen en beheer. Nu dertig jaar later zie je dat er nog steeds in de geest van het plan aanpassingen worden gedaan in het openbaar gebied.
Testimonial
“Marlies en ik hebben van ‘90 tot ’96 samengewerkt aan een plan voor de openbare ruimte van de Amersfoortse binnenstad. Ik had een academische manier van denken in structuren en wetmatigheden, Marlies had met name oog voor het menselijke. Voor de kwaliteit van het leven in de stad en voor hoe je die kwaliteiten bij ingrepen overeind houdt. Het leuke was dat je met haar écht kon samenwerken. Zij bracht mensen en dingen bij elkaar. Het werd daardoor écht een gezamenlijk plan. Het was uiteindelijk moeilijk te zeggen wie nou precies wát had gedaan.”
– Willem van der Laan toen: landschapsarchitect bij de gemeente Amersfoort –